geçit

bir buluttan geçtik biz

sokak uzundu

yağmura aldandık

susuz kaldık

(aysel ne olur gitme başımdan

yarın gece de kal ayakucumda

yastık olurum ben rüyalarına)

yollara düştük biz

o bildiğimiz yollara

sonu karanlık diye durmadık da

battaniyelere güvenip sardık 

hayallerimizi

yollar boyu uykusuz kaldık

sevdaya düştük biz 

utanmaz bir sevdaya

on yıllar boyu savurdu bizi

yine ilk günkü hevesle

aynı yollar boyu gittik gittik geldik

varamadık bir türlü sonsuzumuza

(aysel gitme bu sabah

kal n’olur

pembe battaniyen olurum

söz ben öperim seni başından)

karanlığa düştükse de biz

aldanmadık çiğ olanın ışığına

elbet bir ay doğar

en mavisinden yakar ucunu düşlerimizin

biliriz bu yol bize bitmez

sevdamız da

ama düşlerden biri olsun 

nihayet sana varır

ancak öyle aydınlanır sokağımız