4 Ocak 2017 Çarşamba

öylesi bir gecenin şiiri



o gece aşkın aslı, sureti hepsi birbirine karıştı
kanlı dolunaylı bir Eylül akşamıydı
hunharca dans ediyorduk el ele
müzik denen bir kara büyüydü
bizi bu denli tenlerimizin sıcaklığına muhtaç eden
akıllarımızda bambaşka insanların hayali
öte yandan aynı bedenlere sıkışıp kalmaktan tenlerimiz
çok dertli
sonra ben elini bıraktım,
yoksa önce sen mi?
birden bire oldu hepsi...

önce ayaklarım yerden kesildi
anlamı kalmadı serzenişlerimin
uçuştum denizler üzerinde
dünyanın tüm okyanuslarını aşıp geldim sana
göğüs uçlarımı yaladı da geçti dalgalar.
her damlada daha da susadım uzaklara
ve sanaydı bu kaçışım,
sen benden her nereye kaçtıysan
ben hep bir şekilde sana yakınsadım.
öyle bir hayaldi ki bu
sonunu görmeye bile dayanamazdım

sabah olduğunda dolunay gitmişti
sen gitmiştin
ben bitmiştim
ama müzik bitene kadar dans etmeliydim
ancak böyle temize çıkardı adı hayallerimin
devam ettim ben de
o gün ve bir sonraki gece
sadece senin hayalince dans ettim tarifsiz bir keyifle.

bugün artık ne zaman üzseler beni
önce seni düşünüyorum
sonra hiçliğimizi
derken içten içe bir ıslık tüttürüp
dans etmeye başlıyorum

geçiyor hepsi.


20.09.2015