bir buluttan geçtik biz
sokak uzundu
yağmura aldandık
susuz kaldık
(aysel ne olur gitme başımdan
yarın gece de kal ayakucumda
yastık olurum ben rüyalarına)
yollara düştük biz
o bildiğimiz yollara
sonu karanlık diye durmadık da
battaniyelere güvenip sardık
hayallerimizi
yollar boyu uykusuz kaldık
sevdaya düştük biz
utanmaz bir sevdaya
on yıllar boyu savurdu bizi
yine ilk günkü hevesle
aynı yollar boyu gittik gittik geldik
varamadık bir türlü sonsuzumuza
(aysel gitme bu sabah
kal n’olur
pembe battaniyen olurum
söz ben öperim seni başından)
karanlığa düştükse de biz
aldanmadık çiğ olanın ışığına
elbet bir ay doğar
en mavisinden yakar ucunu düşlerimizin
biliriz bu yol bize bitmez
sevdamız da
ama düşlerden biri olsun
nihayet sana varır
ancak öyle aydınlanır sokağımız
