bela gece

… belki de bu yüzden inatla

ileniyorum kendime

tüm gece otururken bir köşede sakince

içim donuk

yudumlarken biralarımızı

sen daha gitmemiştin bile

daha otururken masumca, çoktan takılmıştı

onca yılın yaşanmışlığı ağır ağır peşime

hep her şey biraz daha iyi olsun derken

en derinlerimden

şimdi belalardan bela seçiyor dilim

ama sorarsan ağlayamıyorum

gözlerimin yandığıyla kalıyorum her seferinde

fark ettiğimden beri hani..

sabah uyanıp

bakıcam ki

sokaklarım daha tenha

şehrim sensiz daha sessiz

yoksunluğun şimdiden yakar

kirpiklerimde alazlar

.. ama sana değil

kendime

ileniyorum içten içe

dışımdansa en güzel dileklerim

yollarına umut olsun

bu gece ay dededen sadece bunu isterim

yalnız bırakmasın kuzeyin ışıkları

ve üzmesinler seni hiç

kalanını uzaktan da olsa

ben tamamlarım.

2.10.19